Cruz del Ferro gehad

Heerlijk geslapen in het hotel en alles is weer droog ingepakt. Het pelgrimsmenu gisteravond in het hotel was gebakken erwten met een beetje ham, hoofdgerecht beetje beef met een paar frietjes en warpt sla, met wijn en koffie na. Het ontbijt daartegen was voor Spaanse begrippen overvloedig en ik kon er met een goed gevolde maag weer tegenaan. Het was droog, koud en er waaide een aardige tegenwind, eerst ging het richting Fromista, 22 km aardig vlak en een rechte weg en de wind nam nog een beetje toe. Daarna richting Carrion de los condos, ook allemaal vol tegenwind, er waren veel wandelaars want we volgen nu ongeveer dezelfde route. Het middagmaal genoten op een picknickplaats, daar waren ook wat wandelaars de voeten aan het verzorgen. Dan het laatste stuk naar Sahagun, zo' n 4% klimmen, wel een beetje moe en een zere nek, onderweg hier en daar nog wat boodschappen gedaan en om 14.30 was ik op de camping, moe maar voldaan. Om 16.00zou de receptie pas opengaan maar een vriedelijke Senora hielp me bijna direct. Even later kwam het Franse echtpaar wat ik al een paar keer ben tegengekomen. Eten klaarmaken en soldaat maken en dan nog even naar de Plaza van Sahagun gelopen om wat te drinken en daarna nasr bed, na weer 90km te hebben gereden.
Dinsdag 22 mei, het doel van vandaag is Hopital de Orbiga, 95 km verderop. Ben nog wel even aan het bijkomen van de wijnprijzen van gisteravond, €0,70 per glas. Ik ben vandaag niet door Leon gereden maar zuidelijk de alternatieve route, is ook nog een beetje korter. Bijna alles samen met de wandelaars over de Spaanse hhogvlakte, op een stuk van bijna 30 km hebben ze een aantal jaren geleden voor de wandelaars om de 12 m een plataan geplaatst zodat ze een beetje schaduw zouden hebbn. Vandaag veel onverharde gravelpaden, maar de banden hebben het gehouden. Vlaka voor de camping een paar bietjes genomen en dan maar wachten totdat de camping opengaat, een gast vertelde ons na een half uur dat hij vandaag niet opengaat. Intussen was ook het Franse echtpaar weer aangekomen en we besloten achter de camping wild te kamperen in het bos, zo gezegd zo gedaan tent opgezet, boodschappen gedaan, koken , eten en niet douchen dus , bier drinken met de Fransen en vroeg naar bed voor de zware dag an morgen.
Woendag 23 mei, de dag van het Cruz del Ferro, vroeg vertrokken, na een stevig ontbijt want we hebben wat te presteren vandaag. Een aanloopje van 50 km tot de echte beklimming begon, met een lekker zonnetje, maar toch nog een jasje aan ging ik op pad richting Villafranca del Bierzo, rond de 100 km. door deGuardia Civill werd ik naar een andere route gestuurd en gelukkig was die wat korter. De eerste grote plaats was Astorga, mooi paleis en natuurlijk weerr een prachtige kathedraal, maar we moeten verder, de klim begon, anders dan bij de Pyreneeen, was het 5%. Klimmen over een km of 20 met af en toe een stuk tot 10%, ok kon alles doen zonder te wandelen, op tijd pauze om te eten en te drinken en daar was het kruis dan. Veel " pelgrims" die even stoppen met de bus om een foto te maken en dan weer door gaan. Ik had net daarvoor een Nederlands e htpaar ingehaald en we hebben bij het kruis samen gegeten en foto's van elkaar gemaakt. Ik heb vandaag blij,baar een superdag want ik haal alleen maar fietsers in en wordt door geen enkele andere fietser ingehaald, ben ik dan toch een berggeit achteraf. Na de 1500 m van het kruis te hebben bedwongen volgt een kleine afdaling en weer een klim naar 1500 m en daarna een spectaculaire Fdaling waar een touringcar me een beetje in de weg zit, in een dorp kon ik hem gelukkig passeren en kon ik met duizelingwekkende snelheid de afdaling vervolgen. Af en toe was het zo steil dat ik maximaal met beide remmen moest remmen anders was ik door de vangrails gegaan, maar ik heb het overleefd. Moet nog even vermelden dat ik i.p.v. Een steen een klapmokje bij het Cruz del Ferro heb achtergelaten ter afsluiting van mijn Landmacht leven. En natuurlijk met de beste wensen voor de familIe. Na de afdaling een paar rondjes door Ponferrada gereden omdat ik i.v.m. Werkzaamheden de uitgang van de stad niet kon vinden. met het Franse echtpaar afgesproken dat we zouden overnachten in Vilela, een dorp in de buurt van Villafranca del Bierzo, ik vooruit maar kon de camping niet vinden en toen maar een kamer in een hosterl genomen. Gelijk met kleren aan in bad, is alles ook we schoon, daarna een tukje doen en dan de stad in om te eten, het Hostel had geen Wifi, maar het restaurant waar ik heb gegeten heb wel, dus snel terug naar het Hostel, foto's op de Ipad geladen en terug zodat ik nu mijN elevenissen vast kan leggen en Sarina de foto' s krijgt. Weer een intensieven dag loopt ten einde, ik moet wel zeggen dat alles niet mogelijk zou zijn geweest zonder de training bij de RealGym in Kampen, want. Onditie kom ik in ieder geval niet tekort. Ik neem nog een Cerveza en daan gaan we weer naar bed, nog 200 km naar SdC.